Bundan tam 100 yıl önce, Türk vatanının düşman çizmeleri altında ezilmesine gönlü razı olmayan kahramanlar tüm “Akvam-ı Beşer”e “Çanakkale Geçilmez” dedirtirken, savaş meydanında bıraktıkları kollarını, bacaklarını ve vatan uğruna akıttıkları kanlarını bizlere helal etmişlerdi…
Peki, ya bugün meydana gelenler karşısında Çanakkale’de can veren 100 binler, kolunu bacağını feda eden 100 binler, Mustafa Kemaller, Koca Seyitler acı çekmiyorlar mı? Kemikleri sızlamıyor mu?
Ülkeyi yıkılmaktan, yok olmaktan, düşmanın kirli çizmesi altında ezilmekten kurtaranlara nispet edercesine 1984’ten bu yana ülkede terör estiren, kan akıtan, huzur bırakmayan bebek katillerine yol verenler, özgürlük vaat edenler, hepsinden öte Çanakkale’de alınan vatanı peşkeş çekme hesapları yapanlar Çanakkale’de yatan şehitlere nasıl hesap verecekler?
Adlarını dillerimizden düşürmediğimiz “Çanakkale Şehitleri”, bugün huzur içinde yatıyorlar mı?
Onlar bugünler için mi şehit oldular?..
Elbette onlar bugünler için şehit olmadılar…
Kürdüm, Türküm, Lazım, Çerkez’im, Aleviyim, Sünni’yim demeden vatan savunmasına koşarak canlarını ortaya koyan kahramanlarımızı gurur ve onurla bir kez daha anarken onların bıraktıkları toprakların bölünme tehlikesi içinde olduğu şu günlerde bugün 7’den 70’e Tüm millet olarak Çanakkale’deyiz.