?Yaşamak güzel şey be kardeşim.? Ne güzel, ne anlamlı söylüyor şair.
Umut verici olmalı ama umut yetmiyor artık bana. Daha fazlası gerek. Yıllardır umut etmek beni, bu ülkeyi sevenleri yordu ve yormaya da devam ediyor. Bize daha fazla söz düşmez.
Size aylar sonra havalardan bahsedeceğim.
Ne güzel değil mi şu aralar evler serin dışarılar sıcak. Evde, kapalı yerde insanın durası gelmiyor. Yaz mevsimini sevmeyenler olarak sonbaharı pek severiz. Sararır koca çınarlar, yapraklarını dökerler. Ama sadece yapraklarını dökerler, yerinden memnunsa asırlar boyu dimdik ayakta ihtişam saçarlar. Yaprakların bazıları son ana kadar düşmemek için çabalar ama bir rüzgâr gelir tüm yaprakları döker. Bazı dallar lodosa dayanamaz. Ancak koca çınarın gövdesi var ya sarsılmaz. Kış geçirir, yağmur, çamur demez.
Bir de bakarsın bahar gelir. Bu sefer ilkbahar. Filizlenir doğa, filizlenir koca çınarın dalları. Yapraklar birer birer yeşerir. Yeniden yine yeniden. Her sene aynı şeyler olur.
Hayatımızda böyle, çınarın yaprakları gibi her gün yeni bir başlangıç.
Yazarken nefes aldığımı hissediyorum. İnsanlar işlerini yaparken, severlerse nefes alırlar. Nefes yaşamın başlangıcı ise hayatın da getirisidir. Sevmeyi öğretmek lazım. Her şeyi sevmekle başlar yaşam.
Nedensiz sevmeli insan; eşini, işini, dostunu, akrabalarını, doğayı, çevreyi, insanları ve en önemlisi de kendini sevmeli insan.
Melih Cevdet ANDAY´ın şiirinde ne güzel anlatmış yaşamayı.
?Yaşamak güzel şey doğrusu
Üstelik hava da güzelse
Hele gücün kuvvetin yerindeyse
Elin ekmek tutmuşsa bir de
Hele tertemizse gönlün
Hele kar gibiyse alnın
Yani kendinden korkmuyorsan
Kimseden korkmuyorsan dünyada
Dostuna güveniyorsan
İyi günler bekliyorsan hele
İyi günlere inanıyorsan
Üstelik hava da güzelse
Yaşamak güzel şey
Çok güzel şey doğrusu.?
İnandığımız, güvendiğimiz sevginin bağımlılık yarattığı güzel günlere?
