?´Gazi yakınları olarak SİTEMİMİZDİR:
Kırıkkale Valiliğimize,
Kırıkkale Milletvekillerimize,
Garnizon Komutanlığımıza,
Belediye Başkanlığımıza,
Emniyet Müdürlüğümüze,
Parti il başkanlarımıza,
Sivil toplum örgütlerimize,
Ankara´daki adı Kırıkkale olan derneklerimize, çeşitli kurumlarda Ankara´da üst düzeyde bulunan bürokratlarımıza duyarsızlıklarından dolayı üzülüyoruz ve sitem ediyoruz.?
----------------------
Gazi ailesinin ileri gelenleri, GATA da hep bir ağızdan, ?´Kırıkkale´deki kurumlara ve yetkililere sitemimizi yazar mısın Hocam? dediler.
Belli ki gazi yakını olarak hastanende geçen uzun gün ve gecelerde yalnızlıklarını gidermek için yetkililerin geçmiş olsun demelerini beklemişler. Sitemlerini de bütün kurumlara tek tek sıraladılar.
Yaklaşık iki aydır Bitlis Tatvan´da ağır yaralanan Astsubay Hulusi kardeşimiz Ankara GATA´da büyük bir yaşam mücadelesi vermektedir. Durumunu burada açık açık yazarak yakınlarının daha fazla üzülmesini istemiyorum. Akraba, eş, dost o günden beri Kahraman Gazimizi yalnız bırakmayarak Gazi´mize ve ailesine manevi olarak büyük destek vermişlerdir. İlk günlerdeki Genel Kurmayın görevlendirdiği bir albay, bir binbaşıyı sağa sola koşarak ilgilenirken görmüştüm.
Bu vatan için canını ortaya koyan gazimizin ilerleyen zamanlarda tüm yükü sadece ailesinin üzerine kalmıştır.
Gazinin kendisine ve ailesine sorulduğunda Kırıkkale´den devlet yetkililerinin gelmediğini, hallerinin hatırlarının sorulmadığını öğrenince, orada bulunan herkeste çok büyük moral bozukluğunun olduğu açık açık görülmüştür.
Bu gazimiz Kırıkkale Çelebi Karaağaç Köyüne kayıtlı ve ailesi Kırıkkale merkez Yeni Mahallede ikamet etmektedir. Olayın ilk gününden beri yazılı basında ve sosyal medyada da çokça paylaşılarak olaydan ?´Sağır Hacı?nın bile haberi olmuştur. Sanki bu olaylar hiç olmamış gibi, sanki gazimiz görevi başında gazi olmamış gibi, sanki normal bir trafik kazası gibi devlet yetkilileri ve sivil toplum örgütlerinin olayı duymazdan gelip, aileyi aramayarak destek vermemeleri gazimizi, ailesini ve yakınlarını çok üzmüştür.
Gazimiz tüm bu olanlardan sonra hiç tahmin edemeyeceğiniz yüksek bir moralle ne zaman çıkacağı belli olmayacak şekilde yatmaktadır. Allah yardımcısı olsun. Ailesine güç kuvvet versin. Ateşin düştüğü yeri yaktığı, bir kez daha kanıtlanmıştır. ?´Tırnağın varsa başını kaşı? derler ya ne kadar doğruymuş.
Aile büyüğünden birine, Kırıkkale´den devlet büyüklerinden kimselerin gelip gelmediğini sorduğumda:
?Hocam, elbette bu vatan için hepimiz canımızı seve seve veririz. Yalnız devletimizin de şehidine gazisine çok iyi bakması, yakınlarının halini hatırını sorması gerekmez miydi? Bu toprakları kanıyla sulamış insanların elbette bunları istemesi hakkıdır. Kırıkkale Valimiz bir kere telefonla aradı. Ziyaretimize ise Çelebi Kaymakamı ve AKP İl Başkanı Nuh Dağdelen´den başka kimseler gelmedi. Bunlar da bir daha ne aradılar nede sordular. Gazimizin annesi ve babası çok zor durumda, morale ihtiyaçları var. Kırıkkale Ankara´ya yakın bir yer. Bu kurum ve yetkililer en geç gün aşırı Ankara´ya gelip gidiyorlardır. Lütfedip de buraya da bir uğrayamazlar mıydı? Burada başka illerin de şehitleri, gazileri oluyor. O illerin protokolü ve dernekleri onları hiç yalnız bırakmıyorlar.
Gelmeyenler yârin Allah korusun bu kardeşimiz şehit olursa en başta birbirilerini iterek cenaze namazında ön saflarda yerlerini alırlar. Kameraların olduğu yerde zaten sırf şekil vermek için samimi ve içten olmadan bulunurlar. Siyasiler ise hiçbir şey olmamış gibi utanmadan, sıkılmadan senin ne ağrını ne derdini bilirler. Sahte vay vay, tüh tüh lerle oy istemeye gelirler.? Herkesin unu kuru, tuzu kuru? senin benim oğlum şehit olmuş gazi olmuş kimin neyine Hocam? diye seslendi.
İyi günlerimizi kalabalıklarla neşe içinde yaşayan Kırıkkaleli hemşerilerimizin, acı günlerini de bölüşerek, paylaşarak, dayanışmayla aşarlar zannediyordum.
Demek ki bu şehirde acılar paylaşılmıyormuş?
Demek ki bu şehirde herkes acısını kendisi yaşıyormuş
Kim bilir bu insanlar uzun gecelerde ve günlerde ne bitmek tükenmez yalnızlıklar yaşadılar?
Asıl yapılması gerekenler ise olayın ilk günlerin aksine ilerleyen zamanlarda, bu ailelerin sorunlarıyla baş başa kalmaması için devletin makamlarını elinde bulunduranlar, lojmanlarında oturanlar, makam araçlarını istediği gibi kullananlar şehidine gazisine de elinden gelen önemi ve desteği vermelidirler. Çeşitli sosyal ve ekonomik ekipler oluşturularak şehit, gazi ve yakınlarının bu geçişleri sorumsuz geçmelerine yardımcı olmak, bir vatandaşlık borcumuzdur.
Eğer biz bu güzel vatanımızda hür ve bağımsız yaşıyorsak, tüm bunları birilerinin yarım kalmış yaşamadıkları hayatları, hayallerine borçlu olduğumuz, unutulmamalıdır.
