1 Mayıs işçilerin birlik ve dayanışma günü tüm ülkede meydanlarda istenilen kalabalıklara erişilmesede kutlanmış olması da önemliydi , ülkede işçiler çalışanlar İçinde bulunduğu olumsuzluğu gözönüne aldığımızda meydanlar taleplerin dile getirilmesi için bir fırsattı, sendikalar bu fırsatı işçilerin birliğini sağlama konusunda bir irade koyamadılar , aynı meydanda birlikte haykıramadılar taleplerini ve sorunlarını . Memur sendikalarından bu konuda bir davranış beklemiyorum ,çünkü memur sendikalarının halleri daha beter ülkenin en büyük memur sendikası Akp nin arka bahçesi gibi davranıyor ve üye tabanını iktidarın izin verdiği ölçüde şekillendiriyor , kadro , tayin ve terfi şantajı ile sürgün vs korku argümanları ile üyeliğini nicelik olarak çoğaltıyor . Kısacası bir taraftan çalışanlar aleyhine bozulan bir yaşam standartı ve gelir dağılımında giderek değişen dengeler .diğer taraftan olumsuzluğun düzeltilmesini siyaset kurumuna bırakmak biraz saflık olur. Siyaseti kendi geleceği için ortak bir kaldıraç bir araç olarak değilde takım tutar türibinden seyreder gibi seyreden çalışanların , emeklilerin lehinde bir yasal düzenleme beklemek yerine 1 Mayıs larda birlikte meydanlar doldurulmalıydı . Bugün siyasette her parti açısından durum aşağı yukarı aynı , siyaset avukat yazıhaneleri ile işadamlarının bürolarına sıkışmış durumda , halkın çoğunluğunu kapsayan işçiler , memurlar ,çiftçiler ve emekliler tamamen siyasetin dışına itilmiş durumda , böyle olunca üretime direkt katkısı olan geniş halk katmanları ve işsizlerin ki işsizlerde emekçilerin çocukları ve yakınları siyaset kurumundan çözüm bekliyor, çoğu zaman inayet bekliyor , uzunca bir dönem belliki yüksek enflasyonist bir dönemde yaşayacağız ,bu dönemde maaşlı kesimlerin yoksulluğu katlanacak . Adını ne koyarlar sa koysunlar bugün bu kesimlerin yoksulluğunun altında demokrasinin işlemeyişi , oligarşik bir zümreye ülke kaynaklarının şu veya bu ad altında aktarılmasındandır . Bu aktarma siyaset eliyle yapılmakta . Onun İçin seçimler bir lidere bir partiye bir ada’ya indirgenmeyecek kadar önemli geleceğimizi , çocuklarımıza bırakacağımız bir gelecek açısından önemli , tek adam rejimleri geçen yüzyılın Avrupa’sının bir kısım ülkelerinin yönetim şekliydi, yakın zamana kadar Arap coğrafyasında egemen bir yönetim şekliydi . Bu yönetim şeklinin bir azınlığı ihya ederken geniş halk kesimlerini perişan ettiği hatta ülkeleri paramparça ettiğinin takın tarih olması hasebiyle şahidi olduk . Siyaset yapma tarzımızı ve yöntemlerimizi değiştirmedikçe bin yıl geçse kendiliğinden bir şey değişmez . Değişimi rantçılar, avantacılar , onların tetikçisi çeteler değil , bizzat i üreten alınteri döken , emeğinden başka bir kazancı olmayanlar yapacaktır . Yalnız bir sorun var bu kesimler iki ayağının üzerine durabilseler yeter .