DEVRAN DÖNDÜ
Bu hafta evimizde play-off yolundaki önemli maçta Zonguldakspor’u ağırladık.
2014 yılında Bölgesel Amatör Lig final maçında Zara Belediye ile Zonguldakspor, Ankara’da Cebeci stadında final maçına çıkmıştı. O zamanlar aramızın iyi olduğu Zonguldak’ı desteklemek için Kırıkkale’den ve Ankara’dan birçok taraftar Cebeci’ye gitmişti. O gün Zonguldak finalde Zara’yı yenerken onlar kadar Kırıkkale taraftarı da sevinmişti. Aradan geçen 10 yıl boyunca da bu dostluk rüzgarları devam etmişti. Ta ki bu yıla kadar…
NELER YAŞANMIŞTI?
Bu yıl ilk maçta neler oldu ondan bahsedeyim. İlk maçta ben de deplasman tribünündeydim. Taraftarımız içeri girer girmez Zonguldak kapalı tribününden küfürler gelmiş, buna hemen yanımızdaki tribün de eşlik etmişti. Devre arasında Zonguldakspor yönetimi bizim tarafa gelip sataşmalarda bulunmuştu. Maçın bitimine doğru da deplasman tribünün arkasından bizim tribüne taşlar atılmıştı. Biz o gün orada her şeye rağmen takımımızı elimizden geldiği kadar desteklemiş, armayı yere düşürmemiştik. Taraftarları anlarım da yönetimlerinin de bunu alevlendirmesi maçı ve ortamı bu noktaya getirmişti.
İLK KEZ
Beklediğimiz gibi tansiyon önce sosyal medyada yükseldi, sonra da Zonguldak kafilesinin otele gelmesiyle devam etti. O gece bazı taraftarlarımız otele gidip Zonguldakspor’a rahatsızlık vermişti.
Maç günü Zonguldak yönetiminin geldiği aracın camları kırıldı. Deplasmana gelen araçlarının plakalarını sökmek zorunda kaldılar. Hatırladığım kadarıyla ilk kez deplasmana gelen bir yönetim, emniyetin de talimatıyla şeref tribününe değil de kale arkasındaki tribüne yönlendirildi. Yani ortam şeref tribününde oturulamayacak gerginliğe ulaşmıştı. Stada giren Zonguldak taraftarı da girer girmez koltukları kırarak sahaya attılar.
TRİBÜNLER GERGİN, SAHADAKİLER SAKİNDİ
Böyle bir ortamda bu gerginliği sahaya da yansımasını bekleyebilirdik ama sahada gayet sakin 2 takım vardı. Saha içinde gerginlik olsaydı mevcut kadro durumumuzu da bildiğim için bize yaramayacağını düşünüyorum. Hocamız Bülent Akan eldeki malzemeyi değerlendirme adına her hafta değişik bir kadroyla sahaya çıkıyor. Çıkan kadro ilk yarı itibariyle gayet iyi mücadele etti. Önceki maçlara nazaran çok daha istekli ve mücadeleci bir Kırıkkale sahada izledik. Maçın başında Embiya ile Zonguldak önemli bir pozisyondan yararlanamadı. Biz 28.dakikada Yıldıray’ın kestiği uzun topta Osman ile golü bulduk. İlk yarı bu skorla bitti.
İkinci yarıda da genelde bizim kontrolümüzde geçen maçta Yıldıray ve Osman ile goller bularak net bir skorla galip gelmiş olduk. Behlül son dakikalarda pozisyonları gole çevirse farkı daha da artırabilirdik. Zor geçmesi beklenen maçı çok rahat bir şekilde kazandık.
MÜCADELE RUHU
Takımımızda bu maç için eleştireceğim bir oyuncu yok. Oyuna girenler de dahil olmak üzere herkes çok çalıştı, çok mücadele etti. İlk yarı oyundan çıkan Fırat da iyiydi. Osman’ın haftalar sonra golle tanışması çok önemliydi. Yıldıray’ın yükselen formu devam ediyor. Yeni transferimiz Ömer Turan ise maça damga vuran isimlerden biriydi. Çok çalıştı, alan açtı, takımı rahatlattı ve geçiş oyunlarının öncüsü oldu. Geçen hafta da iyi oynayan Ömer takımımız için faydalı olmaya devam ediyor. Önceki yazılarımda belirttiğim “Emre Keleşoğlu iyiyse takım da iyi” sözüm bu maçta da geçerli oldu. Emre’nin kötü oynadığı bir maçı kazanma şansımız pek yok, iyi oynadığı maçı da kaybetme şansımız azalıyor. Emre kilit oyuncu olmaya devam ediyor, dün de mükemmel oynadı.
AKILLARDAKİ SORU
Herkesin aklında “Bu takım madem böyle oynayabiliyor, neden önceki haftalar böyle oynamadı” sorusu var. Bu maça başkan ve taraftar ayrı önem verdi. Özellikle başkanın haftalar öncesinden bu maçı işaret etmesi, futbolcular üzerinde de etki yaratmış görünüyor. Her maça bu istek ve azimle çıksak zaten bu puanlarda olmazdık.
HOCANIN DİSİPLİNİ
Ağrı maçını açık tribünde izlemiştim, bu maçta hocanın arkasında kapalı tribünde izledim. Hocanın tepkilerini, maç isteğini de görmek istedim. Hoca yardımcıları ile birlikte sürekli maçın içindeydi. En önemlisi de maçın sonunda bile bitmeyen disiplindi. Maç 3-0 olmuş, 90.dakikaya geldik. Gol kaçırdıkça ya da bir oyuncu hata yaptıkça hoca hala kenardan sert uyarılarda bulunuyor ve sinirleniyordu. Yani skorun 4-5 olması ve takımın disiplinden kopmaması için hoca elinden geleni yapmıştı. Hocaya yeri geldi kadro seçimi, oyuncu değişiklikleri anlamında eleştirilerimiz oldu ve bundan sonra yine olacaktır ama hocayı eleştiremeyeceğimiz keskin bir noktası var. O da disiplini.
Hocayı ve tüm takımımızı üstün gayretinden ve farklı galibiyetinden dolayı tebrik ederim. Böyle galibiyetleri özlemiştik.
MAÇ SONU
Gergin başlayan maçın sonunda önemli olaylar yaşanmadı. Yazının başında deplasmanda yaşanan olaylardan, Kırıkkale’deki otel ve cam olaylarından, koltuk kırılmalarından bahsettim. Keşke sadece futbolun güzelliklerini yazabildiğim bir köşe yazısı olsaydı. Keşke bu tür olaylar hiç yaşanmasaydı.
Emeğin ve emekçinin şehri olan Kırıkkale ve Zonguldak arasında eskiden esen dostluk rüzgarlarını bu maçta da görebilmeyi çok isterdim. Artık tribünlerdeki taraftarların azaldığı bu dönemlerde her iki takımın da deplasman yapabilmesi, takımına sahip çıkması kıymetliydi. Bundan sonra yönetimlerin tavrı da ilerideki Kırıkkale ve Zonguldak maçlarında belirleyici unsur olmaya devam edecektir.
SEBAT MAÇI
Play-off umutlarımız bu maçla beraber biraz daha yeşermiş oldu ama her maç aynı performansımız olmadığı için çok umutlu konuşamıyorum. Haftaya Sebat deplasmanı zor olacak. Emre Tosun ve Emir bu maçta cezalı oldukları için forma giyemeyecekler. İkisi de önemli eksik gibi duruyor. Özellikle sol bekte büyük sıkıntı yaşayabiliriz. Bülent Akan’ın sol bekte daha önce oynayan Seyit’i denemesini bekleyebiliriz. Sağ bekte Abdulkadir, göbekte de Adem ve Nuri Melih dörtlüsü bu maç için ideal olabilir. Umarım beraberliğe değil galibiyete oynadığımız bir maç olur. Zira Sebat maçlarını da çok izledim. Hücum hattı çok iyi olan Sebat, savunmada çok fazla hata yapan bir takım. Öne geçebilirsek bizim için daha rahat bir maç olacaktır. Takımımıza şimdiden başarılar diliyorum…
