Asker sevmek meşakkatli iştir.
Niye diyeceksin?
Cesaret ister. Belinde silahı olan adamın ölüm yanı başındadır. Onu evde bekleyenin yüreğindeki sızı bir başkadır. Ölümü sen de kocanla birlikte ensende hissedersin.
Genç yaşlarda sevdiğinle birlikte uzaklara güneşin doğuşunu hiç bilmediğin uzaklara doğru gidersin. Doğu veya batı hiç bilmediğin kasabalar, ilçeler, şehirlere doğru gidersin. Gecesi gündüzü yoktur. Operasyonu, tatbikatı, eğitimi, nöbeti ve görevleri bitmez asker ocağının.
Evliliğim ilk yılında, İç Anadolu´dan ileri gitmeyen biri olarak düştüm yollara sevdiğim adamla birlikte Hakkâri´ye gittik. Oraya gittikten 5 gün sonra eşimin görevi çıktı ve gitti. Ben bir hafta, hiç kimseyi tanımadığım bir şehirde yapayalnız kaldım. Evden de çıkamadım.
Zordur hayat bazen.
Bazı acıların içine işler.
Şehit haberlerini duydukça hepimizin yürekleri sızlar ama asker yakınları bir başka. O eve düşen ateş, bazen komşumuz bazen kendimiz olursa diye.
Askerlerine düşman olan bir ülkede olmaktan elemliyim. Ülkenin her köşesinde canını feda etmeye hazır olan insanlara bu nefret niye?
Asker uyumaz, asker yemez, asker üşümez demi ya?
Muhakkak her işin bir zorluğu vardır. Önemli olan işini sevmek
Şanlı, şerefli Türk Ordusunun mensubu olan bir eşe sahip olmaktan onurlu ve gururluyum.
Rabbim dün korudu, bugün de yardımcımız olsun. Her yürek yangın yeri. Yarın ne olacağını bilmeden sıramızı bekliyoruz.
Mekânlar değişiyor kötü haberler gelmeye devam ediyor.
Tepkisini koyamayan bir toplum olduk. Bir arkadaşımın tespiti; anestezi almış gibi yaşamaya çalışıyoruz. Ciğerlerimize kadar yaşadığımız acıların hesabını soramıyoruz.
Yine de içimdeki ses Öznur, umutların yıkılmış olabilir ama ülkeni sev, bayrağını sev. Yapabileceğin tek şey sevmek. Vatanın, milletinin için yapabileceğin şeylerin en iyisini yapmaya çalış.
