Yaşanılan her şeye rağmen ben yine de ümitlerimi kaybetmek istemiyorum?
Kırk yiğidiyle birlikte Çin Sarayı?nı basıp esir Türkleri kurtarabilen Kürşat, asla ümitsizliğe kapılmamıştı!
Alparslan, Malazgirt önlerinde askerlerine ?inanmayı? anlatmıştı!
Fatih Sultan Mehmet yalnızca ümitle ve imanla kadırgaları karadan yürütmüştü!
Ve Mustafa Kemal?in arkasında inanmış bir avuç ?Çılgın Türk?ten başka kimse yoktu!
Öyleyse inanmaktan ve ümit etmekten başka çare yok!
Ve?
Yüce Türk Milleti?ne bir kez de ben sesleniyorum:
?Titre ve kendine dön!?
Şu şiirim de tüm inanmış ve ümitlerini kaybetmemiş Türklere ithaf olunur:
***
Yemin olsun?
Yemin olsun ak yeleli taylara?
Yemin olsun abalara, balalara?
Yemin olsun analara, babalara?
Yemin olsun, yemin?
Yemin olsun başı karlı yalçın dağlara?
Yemin olsun yağmur yüklü bulutlara?
Yemin olsun yıldıza, aya?
Yemin olsun, yemin?
Yemin olsun günü aydınlatan güneşe?
Yemin olsun gecenin şerefi hilale?
Yemin olsun mavi göğe?
Yemin olsun, yemin?
Yemin olsun geceyi yaran yıldırımlara?
Yemin olsun şimşek patlamalarına?
Yemin olsun yağmura, kara?
Yemin olsun, yemin?
Yemin olsun üstteki yedi kat göğe?
Yemin olsun alttaki yedi kat yere?
Yemin olsun hepsini ?var edene??
Yemin olsun, yemin?
Bu bayrak inmeyecek?
Şehitler ölmeyecek?
Yalnızca onlar geberecek!!!
Yemin olsun, yemin?
