Bazen çarçabuk unutmak isteriz. Aslında iyi de gelir kimi zaman.
Ruhuna, gönlüne iyi gelir.
Hele acılarımızı unutmazsak, ilk günkü gibi kalırsa yaşayabilir miyiz?
Bu anlamda unutmak iyidir.
Lakin şu aralar öyle çok unutuyoruz, unutturuluyoruz.
Benim ülkem adına unutmadığım, unutamadığım acı gerçekler var.
Soma´daki 301 maden işçisi emekçiler, ekmeğini gerçekten taştan çıkaranlar. Asgari ücret ile yerin metrelerce altında canlı canlı?
Ailelerin yüreklerindeki acıyı unutması tabi ki de çok zor. Hiçbir tedbir ve önlemin olmamasını unutamam.
Zeytin rabbimin insanoğluna sunduğu güzellikler arasında müthiş derecede önemli.
Zeytin ağacı yavaş büyür ve tam serpilip büyümesi 20 yılı bulur. Ülkemiz o hale geldi ki bulduğu alan üzerinde rant varsa hiçbir önemi yok kesilir yakılır, yıkılır. Zorbalık, mafyalıktır bana göre?
Soma da zeytin ağaçlarını kestirmek istemeyen köylü kadınların ağaçlarına sarılmaları gözümün önünden gitmiyor. Dünyanın en değerli meyvesidir, zeytin.
Meyve veren, ekmek parası veren ağaca, toprağa yapılan ihaneti unutmamın mümkünü yok.
Her bir tarafımıza yapılmak istenen hidroelektrik santrallerin vermiş olduğu zararlar göz ardı edilmesini unutmuyorum.
Çevremize verdiği zararı.
Karadeniz´de toprakları için çığlığı yükselen kadınlar unutulur mu?
Hele ki yüreklerimizi dağlayan ardı ardına gelen şehit haberleri.
Hainler tarafından vatani görevini yapan Mehmetçiğimize yapılan saldırıları unutmamın imkânı yok.
Yaşadığı toprakları huzursuzluğa sürükleyenleri, ihanet içinde olanları unutmayacağım, affetmeyeceğim.
Eğitim sistemimizin deneme tahtası haline gelmesini, her geçen gün kaosa sürüklendiği unutulabilir mi?
Kadınlara ve çocuklara yapılan şiddetin acımasızlığı, derinliği, yüreklerde bıraktığı yaranın boyutunun tarifini bulamıyorum. Unutmanın imkânı yok.
Birçok şeyi bende unutmuş olabilirim.
En önemlisi de birbirimize saygılı olmayı unutmayalım.
Nerede, nasıl yaşamaya çalışıyoruz?
Görünen acımasızların, tahammülü olmayanların olduğu bir ülkede yaşıyoruz.
Unutmamak, unutulmamak, unutturmamak için bir olmaya ihtiyacımız var.
