İl olduktan sonra kavuşmayı umduğumuz müstakil üniversitemiz, 3 Temmuz 1992 tarihinde kurulmuştur. Bacasız sanayi olarak nitelendirilen üniversitenin kuruluşu şehrimizde büyük beklenti ve heyecan yaşatmış olsa da, henüz ilk yıldan itibaren hissedilmeye başlayan ulaşım sorunu bu beklentiyi ve heyecanı boşa çıkarmıştır. Özellikle esnaflar açısından hayal kırıklığına sebep olan sorun bugün hala sahipsizdir
Kırıkkale Üniversitesi'ndeki akademik kadronun oluşması, üniversitenin tercih ettiği hocalardan değil de tercih olarak Kırıkkale Üniversitesi'ne gelmek isteyenlerden oluşmuş, boş kalan kadrolara da Kırıkkale’den seçilen öğretmenlerin ve memurların kadroya alınmasıyla tamamlanmıştır.
Diğer üniversitelere göre alanında başarı gösteren akademisyenlerin Kırıkkale’yi tercih etmemelerindeki gerçekleri görmezden gelmişiz, kulak tıkamışız.
Kuruluşunun üzerinden 30 yıl geçmesine rağmen daha dün kurulmuş gibi sorunlar yaşayan Kırıkkale Üniversitesi, akademik kadroları ve öğrencileri başarılarından çok sorunlarla gündem oluşturmakta, kendi kabuğunu bir türlü kıramamanın ezikliğini yaşamaktadır.
Üniversite ile şehrin bir türlü bütünleşememesi, Öğretim üyelerinin birçoğunun şehir dışında ikamet etmesi, KÜ’ni tercih eden öğrenciler üzerinde büyük sorunlara neden olmakta, öğrenciler ise bu acı gerçekleri dillendirmekten çekinip korkmaktadır.
Yaşanan sorunlar kulak tıkayarak, görmezden gelinerek ortadan kalkmayacağı bir gerçek. Kırıkkale Üniversitesi öğrencileriyle ne zaman Kırıkkale-Üniversite ilişkisini konuşsak, şikayetlerin ardı arkası kesilmiyor.
Kırıkkale’yi çok sevdiklerini, halkıyla çok iyi kaynaştıklarını, ama diyerek devam eden sohbetlerimizin ardından kurulan cümleler ve şikayetler şu şekilde; Sorunların başında minibüs sürücülerinin kendilerine hiçte insani davranışlar sergilemedikleri yönünde.
Minibüs dolmadan hareket etmediği, az masrafla daha çok para kazanma isteği ve hırsıyla nefes alınamayacak derecede, yapışık ikizler gibi yolculuk etmek zorunda kaldıkları, bu yüzden de şehir merkezine mümkün olduğunca inmek istemediklerini, minibüslerin akşam saat 12.00'ye kadar devem etmesi gerektiğini söylüyorlar.
Üniversite kampusuna giden minibüsler sadece öğrenci taşımıyor, aynı zamanda orada KÜ Tıp Fakültesi Hastanesine hastaları da taşımakta. Hasta ve yakınlarından da minibüsçüler hakkında şikayetler geliyor. Siz daha az mazot yakarak çok daha fazla para kazanmak isteyebilirsiniz.
Unuttuğunuz bir gerçek yok mu? Taşıma kapasitenizin üzerinde yolcu almak, aldığınız yolcuyu, “can emaneti” sağ salim gideceği yere teslim etmek zorundasınız. Yaptığınız iş öyle aceleye gelecek, para ile ödenmeyecek kötü sonuçlara yol açabilir.
Son olarak Minibüslerin kampus içirde güzergahının değiştirilmesi ve indi bindi noktalarının yehiren tespit edilmesi öğrencilerin derslere yetişip yetişemememe sorunlarını gündeme getirmektedir.
Ayrıca kantin ve kırtasiye gereksinimini karşılayan mekanların da kapatılmış olması öğrencilerin tepkisine nerden olmaktadır.
Araştırma Hastanesi için Yahşihan Belediyesi farklı bir çözüm bulmak zorunda. Adı üzerinde Hastane; Hastaneye giden hastalarla öğrenciler aynı minibüste hem de balık istifi halinde yolculuk yapamaz.
Ayağı kırık, kolu sakat, ameliyatlı kişileri yakınlarınız olarak düşünün…! Herkesin özel arabası yoktur, Kırıkkale fakir memleket, en azından saat başı bir dolmuş tahsis edilebilir.
Hocalarımızdan istirhamımızdır, sizler bir üniversitede akademisyensiniz. Sinirleriniz gerilebilir, sorunlarınız olabilir, öğrenciler hata yapabilir lakin hiçbir insan hakareti hak olarak kabul etmez. Onlar sizlere eğitim ve öğretim için gönderildi. Her biri de fakir aile çocuklarıdır. Fakir olmaları, sizler tarafından hakir görülmelerini gerektirmez.
Kırıkkale esnafına da bir çift sözüm olacak, Öğrencilere iyi davranın, onlar gelecekte Kırıkkale’nin kültür elçileridir. Eğer bugün onlara yanlış yaparsanız, sizin hatalarınızın bedelini evlatlarınız ödeyecektir.
