Türk aile yapısı ataerkil bir dokuya sahiptir.
Her ne kadar gelişen ve değişen dünya şartlarında iş ve ev hayatının birçok alanda paylaşımı söz konusu olsa da Yahudi aile tipi (anaerkil) bir yaşam tarzı Türk ailesinin genlerine aykırıdır.
***
Türk Tarihi incelendiğinde görülecektir ki, dünyada kadına bu kadar değer veren başka bir millet daha yoktur.
“Han” sefere çıktığında Otağ yöneten, oba yöneten “Katun” Türk milletinin bir özelliğidir.
“Hatun Ana”ların, “Valide Sultan”ların Türk saraylarındaki etkinliğini anlatmaya gerek bile yoktur.
Her ne kadar Arapların her özelliğini İslam’ın şartıymış gibi kabul edip kendi kanunlarımıza, âdetlerimize, gelenek ve göreneklerimize uyarlama gibi hastalıklara kapılsak da...
Buna bağlı olarak da Arapların cahiliye döneminden kalma, kadınları ikinci sınıf, aşağılık olarak görme hastalığına yakalanmış olsak da...
Eski Türk geleneklerini sürdüren (özellikle Türkmen aşiretlerinde) kadın hâlâ el üstünde tutulur ve Allah’ın bir emaneti olarak görülür.
***
Ancak tüm bu özelliklere rağmen Türk ailesi ataerkildir.
Aksi gerekmedikçe ya da kadının sosyal statüsü buna mecbur bırakmadıkça, erkek çalışan ve para kazanan; kadın ise evinden, yuvasından sorumlu, yuvayı yapan “dişi kuştur.”
Bu durumun en büyük sebebi, kadının, yaratılışı itibariyle daha hassas, daha naif olmasıdır.
Türk erkeği, kadınının incinmesini, “dışarının” canavarlaşan zor şartlarının dişlileri arasında yıpranmasını istemediğinden ve çocuğuna en iyi şekilde analık yapmasını istediğinden, gerekmedikçe onun çalışmasını istemez.
***
Öte yandan, Türk erkeği de ev işleriyle ilgili çok fazla müdahil ya da katkıcı değildir.
Elbette hayat müşterektir.
Elbette kadının fiziksel ya da ruhsal olarak içinden çıkamayacağı durumlarda en büyük destekçisi erkektir.
Elbette gerektiği zaman ev işleri dahi birlikte yapılır...
Ancak
Bu durumun çizgi filmler ve ders kitapları yoluyla çocuklara aşılanması...
Bunun da “kadın erkek ayrımcılığının ortadan kaldırılıyor olması” gibi sebeplerle açıklanması bana pek mantıklı gelmiyor.
***
Kültür denilen kavramın yozlaştırılmasının en kolay yöntemi, “çekirdekten değişimdir.”
Ütü yapan baba, çamaşır yıkayan baba, toz alan baba figürleriyle yetişen bir erkek çocuk, kadın erkek eşitliğine inanmayı bırakın, “erkek ezik” bir toplumun ilk adımları olacaktır.
Bu durumun ne feminizmle ne de maskulinizmle açıklanacak bir tarafı yoktur.
Bu, olsa olsa Türk toplum yapısının içini boşaltmanın ve değerlerini yozlaştırmanın adımlarından birisi olabilir!
