Başbakan Recep Tayyip Erdoğan zaman, zaman öyle sözler ediyor, öyle benzetmelerde bulunuyor ki evlere şenlik, akıllara ziyan.
Özellikle de içinde bulunduğumuz basın sektörüyle ilgili ettiği sözler ve benzetmeler yenilir, içilir cinsten olmadığı gibi genel ahlak kurallarının da çok üstünde, hatta hakaretinde ötesinde
Son olarak basın mensuplarını işaret ederek ?Tasmalarınızı ben çıkarttım? şeklindeki ifadesi gerçekten bu sektörün ne kadar ayaklar altına alındığının bir göstergesi değil mi?
Bu söz, mesleği alabildiğine sulandıran ve 3-5 kuruşluk menfaat, üçüncü sınıf bir makam, ağız ucuyla bir gülücük, sıradan bir yurtdışı gezisi uğruna, yaptığı işin dışında her şekle girenlerin yüzüne bir şamar gibi patlamadı mı?
Üstüne alınanlar alındı, ama genel olarak bakıldığında hiçte hoş olmayan bu durum maalesef ilimizde de fazlasıyla önümüze çıkıyor.
Belediye Başkanımız ile bazı gazete patronları ve bir iki gazeteci meslektaşımız geçtiğimiz ay Bosna?da yapılan bir çeşmeyi açmaya gittiler. Ancak ne var ki sayın başkan Genel başkanı gibi gazeteciler arazsında hiçte hoş olmayan bir ayrım yaparak bu geziyi gerçekleştirdi.
Yani gazeteciler arasına ince bir nifak tohumu attı. Oysa şehrin idarecisi konumundaki birisinin böyle bir ayrım yapma lüksünün olmaması gerekmez mi? Peki bu durum bazılarınca, ?Başkan gazeteciler arasında ayrım yapıyorsa, mahalleler arasında da yapar? veya ?Gazeteciler arasında ayrım yapan birinin etnik kökenler üzerinden insanları ayrı görmeyeceğini kim garanti eder? diye yorumlanırsa kamuoyuna böyle bir dedikodu yayılırsa bunun sorumlusu kim olur acaba?
Başkan öyle davranmasa da diğer gazetelerden de birer temsilciyi davet etseydi, iyi kötü onlarda bu geziye katılırdı ve kendini ayırt edilmiş saymazdı. Başkanın sayesinde Bosna?yı onlarda yazar, Bosna ile yatıp kalkarlardı. Böylece Başkan kendine muhalif eden gazetecilerin de (2-3 tane ancak çıkar) bu küçük jestle gönlünü almış olurdu, İşin aslı da bu değil mi. İslamiyet?te bunu emretmiyor mu?
