Kırıkkale, savunma sanayii yatırımlarının ilk modellemesinin yapıldığı, 1926’da Makine ve Kimya yatırımlarıyla sanayi kenti olarak seçilmişti.
Aynı zamanda ortasından geçen Kızılırmak Nehri ve iki büyük baraja sahip olması sebebi ile sulu ve kıraç tarıma da uygundur. Organik tarım potansiyeli yüksek, yemeklik tane baklagiller üretimine elverişli, meyvecilik ve bağcılıkta mera varlığının yeterli, sulanabilir ve kıraç arazide yem bitkisi üretimi yapmaya müsait bir bölgedir. Yine bu temelde küçükbaş ve büyükbaş hayvancılık, arıcılık potansiyeli yüksek bir ildir. Ancak sanayide yeterince gelişimi yapamadığımız gibi tarımda da yeterli gelişmeyi sağlayamadığımız için nüfusu azalan iller kategorisine girmiş bulunuyoruz.
Bugün hükümet, Türk çiftçisinden değil; Rusya, Kanada, Almanya, Fransa, Danimarka, Meksika çiftçisinden yana tercih koyarak ithalat yoluyla milyarlarca doları bu ülkelerin çiftçisine aktarmaktadır. Türkiye, her yıl başta hububat olmak üzere kuru bakliyat, soya fasulyesi, mısır, pirinç ürünlerinde 20 milyar dolara yakın ithalat gerçekleşmektedir.
Bunun yanı sıra zaman zaman et fiyatlarını aşağı çekmek amacıyla et ithalatı yapılmakta. Yapılan bu ithalatla yabancı ülke besicilerini kazandırırken, Türk besicileri kaybeden taraf olmuştur.
Örneğin; buğdayda bu yıl 18 Ocak 2022 tarihinde 335 bin ton buğday ihalesi yapıldı. Verilen ortalama fiyat 347 dolar/ton oldu. Daha önce geçtiğimiz yıl kasım ayında 385 dolar/ton ithal ekmeklik buğday alımı yapılmıştı. Yine 2021 yılında Türk çiftçisi ekmeklik buğdayın tonunu 2500 Türk Lirasına sattı. Bugün Türkiye mahsulleri ofisi- TMO ithal buğdaya verdiği fiyat 5000 TL, kısaca kendi çiftçimizden esirgenen fiyat Rus çiftçisine gözü kapalı olarak sunuldu. Açık kaynaklardan edindiğimiz bilgiye göre buğday üretimi Rusya’da son 20 yılda 35 milyon tondan 85 milyon tona yükseldi. Rusya bunun 40 milyon tonunu ihraç etti. Çünkü Rusya son 20 yılda planlı bir tarım politikası ile buğday ithalatı ve ihracında rekor kırdı. Biz ise buğday ithalatında rekor kırdık. Buğday üretimimiz 20 yıl önce de 20 milyon tondu o zamanlar sadece 1 milyon ton ithalat yaparken bugün üretim yine 20 milyon ton hatta daha da gerilemiş durumda (geçen yıl 2021 yılında kuraklığında etkisiyle 17,7 Ton buğday üretimi gerçekleşti). İthalat ise 10 milyon tonu geçmiş durumda.
Gelinen son noktada ise 1 yılda gübrenin 5 katına mazot fiyatının 2 katına ulaştığı zamların sağanak gibi yağdığı bir dönemde üretimden, ekimden giderek soğuyan Türk çiftçisi diğer taraftan ithalat ipine sarılan bir iktidar var.
İktidarın bu politikaları ile servetine servet katan küçük bir ithalatçı azınlık, bu ithalatçı rejimden dolayı giderek yoksullaşan Türk çiftçisi ve bu gıdayı pahalı olarak tüketmek zorunda kalan halk çoğunluğu.
Başta ülkede planlı tarım ve Kırıkkale’ye de payına düşen planlı tarım politikalarını uygulamadığımız sürece ithalatçıları, inşaat tekellerini beslemeye ve yoksullaşan halkı da ucuz ekmek kuyruklarında perişan etmeye devam ederiz ve yoksulluğumuzun sebebini bir türlü bulamayız.
