Çünkü siyasetle iştigal etmek, ilgilenmek, siyaset yapmak tıpkı bisiklete binmek gibi çok canlı, çok hareketli bir süreçtir. Eğer pedal çevirmeyi bırakırsanız bisikletten düşersiniz. Madem bisikletin selesine oturdunuz onun pedalına kuvvetli basmak zorundasınızdır.
Bisiklete bindiğinizde yokuş aşağı iniyorsanız doğal olarak hiçbir güç harcamazsınız. Sadece ara sıra frene basmanın dışında. “Ancak yokuş yukarı çıkıyorsanız işte bisiklet sürmedeki marifetinizde, gücünüzde burada belli olur.”
Bisiklet sürmeyi bir hobi olarak görüyorsanız zaman zaman bisikletinizi çıkarır istediğiniz yerde istediğiniz kadar sürersiniz. Sıkılınca ya da yorulunca götürür yerine koyarsınız. Bu konuda kimse size; “niye sürmüyorsun, niye hemen bırakıyorsun, neden hızlı sürmedin ya da niye çok yavaş sürdün?” demez. Çünkü siz bu işi “hobi olarak yapıyorsunuzdur, siz bu işi keyif için yapıyorsunuzdur.”
Bisiklet aynı zamanda bir spor dalıdır.
Bu sporu siz profesyonel olarak yapmaya soyunduysanız, yukarıda yazdıklarımızın hiçbirini yapamazsınız! Çünkü siz artık “bisiklet takımına girdiyseniz” profesyonelliğe soyunmuşsunuz demektir. Mutlaka her gün, bu sporun gerektirdiği kadar mesafede bisiklet sürmek ve her geçen günde ulaşacağınız menzili artırmak zorundasınız. Çünkü bu bisikleti sürmeyi ve bu takıma girmeyi siz istediniz.
Eğer… takımdaki görevinizi iyi yapmıyorsanız, diğer arkadaşlarınıza da en azından “onların moralini bozma” anlamında yük oluyorsunuz demektir.
Takımdaki görevinizi iyi yapmıyorsanız;
O bisiklete binmeyi, sizden daha çok isteyen birilerinin yerini işgal ettiğiniz için, “takıma verdiğiniz zarar” iki-üç katına çıkacak demektir.
Nasrettin Hocanın evine hırsız girmiş. Komşuları eve gelmiş ve her biri Hocayı suçlayıp duruyormuş. “Hocam ne kadar ağır uykun varmış. Hiç mi hırsızın girdiğini duymadın. Hiç mi tıkırtı duymadın?” diye Nasrettin Hocayı eleştirince “yahu komşular hırsızın hiç mi suçu yok?” demiş.
Evet…
Bisiklet takımında, rehavet, zafiyet ve hatta ……..varsa burada takımın hocası, antrenörü acilen devreye girmek zorundadır. Çünkü zararı sadece kifayetsiz sporcular görmez. Takım zarar görür. Hoca zarar görür. Antrenör zarar görür.
En kötüsü de Klüp zarar görür.
Yunus PEHLİVANLI
