(Dünden Devam)
İç işlerinde serbest, dış işlerinde bağımlı olan Gök Oğuz, şimdilik esaretin zincirini kıramasa da üzerinde yaşadığı toprağı bir toprak parçası değil en kutsal varlıklarıyla özdeşleştirerek, hasretiyle beraber ona nasıl bir ululuk kazandırmış şairin mısralarında görelim.
?Sarı saçlı nazlı Bucaam,
Gül kokulu eşil Bucaam!
Özlemnan hep yanerım ban,
Anam, balım, canım Bucaam!
Topraan, havan, suyun senin
Bana kuvet verer her an.
Yaşa, geliş hem çiçeklan,
Komur gözlüm, sarı Bucaam
???????????..?
Bucak vatandır oylum oylum çiçek bezeli, gül kokulu; bucak anadır, bucak sarı saçlı, kömür gözlü sevgilidir. Aşığın maşukudur. Havasıyla, suyuyla hayattır. Berekettir, umuttur bucak.
Gök Oğuz bunu bilir de ?Anam, ömürüm, canım Bucaam!? der. Der der de bununla yetinmez:
?Zamana yorsun Deda Korkudum!
Seni çok aaradım, şükür buldum!
Al eski kauşu, otur taşına
Da topla bizi bir ocak başına.
Bir nasaat ver biza, hey ulu Dedam,
Evellar gibi uurla bizi san.
Yol göster hem üüret san bizi yaşama,
Türk adını büün pek zor taşımaa.
????????????
Deyip, Korkut Ata?nın bilgeliğine yol göstericiliğine vurgu yaparken Türklüğün zor zamanlar geçirdiğine, bilgesiz kaldığına gönderme yaparak hep yeni bir Dede Korkut?un umudunu taşımaktadır haklı olarak. Türk başsız, kılavuzsuz kalsa bile asla vatansız kalamaz. Ve bir yolunu bulup:
?İşit Tangrım, çık karşı, durgut belayı
Kara yıldızlar toplanmışlar Turan üstüna,
Hey Bozkurdum, çık karşı, göster yolları.?
Diyerek kılavuzunu da bulur hanını da. Yeter ki:
?Zor yıllar, büük agalar,
Türlü çirkin oyunnar,
Hep bir köstek koydular,
Ama eski bir ruhum ban!
Çok şeylera yanık kaldım,
Aliflendim, süündüm, yandım.
Öz sesima hasret kaldım,
Ama kavi bir ruhum ben.
??????????.?
Dörtlüklerinde olduğu gibi kim olduğunun ve üzerindeki kara bulutların farkına varsın. Titreyip kendine dönsün. İçinde bulunduğumuz zaman diliminde o kadar ihtiyacımız var ki buna.
(Devamı Yarın)
(Devamı Yarın)
