Yan yana iki insan birbirine neden bağırır?
Öfkelenince neden yüksek sesle konuşuruz?
Sükûnetimizi kaybettiğimiz için mi bağırarak konuşuruz?
Yoksa bambaşka bir nedenden dolayı mı?
Daha da kötüsü öfkelendikten sonra sesimizi yükseltmenin sonuçları?
Bazen hiç istemediğimiz sonuçlara doğru olaylar kayıverir
Ve bu durum bizi düşündüğümüzden de zora sokar.
***
Hintli bir ermiş öğrencileriyle gezinirken Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görmüş.
Öğrencilerine dönüp, “İnsanlar neden birbirlerine öfkeyle bağırırlar?” diye sormuş.
Öğrencilerden biri, “Çünkü sükûnetimizi kaybederiz” deyince, ermiş “Ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonuyla da aktarabilecekken niye bağırırız? ” diye tekrar sormuş.
Öğrencilerden ses çıkmayınca anlatmaya başlamış:
“İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır.
Bu uzak mesafeden birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için bağırmak zorunda kalırlar. Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için o kadar çok bağırmaları gerekir.”
“Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur?
Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur ya da çok azdır.
Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur?
Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır.
Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur.
İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.”
***
Peki, tartışmada baskın çıkmak
Ya da üstünlüğünü ispatlamak için bağırmak?!.
O da ayrı bir mevzu!!!
***
Her şeyi bile ve gören Yüce Allah’ın her an yanı başımızda olduğu düşüncesiyle, konuşurken sesini yükseltmeyi ve belli bir ses tonunun üzerinde konuşmayı edepsizlik sayan mutasavvıfların ve gönül erlerinin olabildiğince düşük bir ses tonuyla konuşmalarındaki sır, onların yüceliklerinde gizlidir.
O manaya sahip olanların dile değil, gönle yükledikleri yüktür dünyanın hâlâ dönmesine sebep…
Aksi halde…
Maazallah!!!
