Korkuyla yaratılan tehlike

Eskiye olan özlemimizin giderek artmakta olduğunun en büyük etkisinin, korku ve endişeyle yaratılan üzerimizdeki gerginliğin artırılmaya çaba sarf edildiği kanısındayım.
Her şeye karşı korkutulan bir toplum haline getiriliyoruz.
Durum bilim adamlarının anlattığı değin kötüyse işimiz gerçekten içinden çıkılmaz olmalı diye düşünüyorum. Bu konuyu biraz fazla abarttığımızdan, işin düzeltilebilir yanlarına odaklanmak yerine bir dehşet ve korku filmi haline getirdiğimizden ben de tedirginim.
Yenidünya düzenin getirilerinin ve teknolojinin bu kadar ileriye gittiğini göz önünde bulundurursak hayatımızı bu kadar kolaylaştığı anda eskiye artan özlem, üzerimizde yaratılan hassasiyet, içinde bulunduğumuz şartlara bu denli sıkı bağlanmaktan başka bir şey değildir.
Ben, kaygılı, heyecanlı bir yapıya sahip olduğumdan dolayı böyle bir konuya değinmek istedim. Üzerimde bulunan gerginlikten dolayı  her şeye,  herkese suçlu gözle bakar hale geldim.Psikolojideki karşılığını tam bilemiyorum ama kaygılı tedirgin her şeye suçlu gözüyle bakar hale getirildik.
Özellikle sağlık üzerinden yola çıkacak olursak yiyecek ve içecekler bulunan tehlikeler kimyasallar.
 Ne, nasıl yenmeli?
 Hangi bitki nasıl yenmeli?
 Hangi hastalığa ne iyi gelir?
Ekranlarda yayınlanan sağlık programlarının üzerimizde yarattığı stresi düşünürsek kimyasallardan  zararlı bitkilerden fazla  heyecan öldürecek.
Sanırım Ekim ya da Kasım aylarıydı iletişim organlarındaki haber şöyleydi; ?Bin yılın soğuğu geliyor.?
Hani ne oldu aksine ülkemizde bu yıl kışın en yoğun yaşandığı iller dahi kar görmedi. Bunlardan biride benim yaşadığım il Ağrı. Geçen yıl gece araba ? 26 derece gösterirken şimdi  yarıya düştü.Mevsimler değişmeye başladı desek hiçte yalan olmaz.
Lakin biz hava tahminlerini dahi  kendi ülkemize göre değil de Avrupa?ya göre değerlendiriyoruz.
Kirlenen sadece çevremiz değil ilişkilerimizde düşüncelerimizde kirleniyor.
Sadece yiyeceklerle değil düşüncelerimizle de  olumsuzluklar hayatımızı etkilemeye başladı.Ekonomik  şartların da etkisiyle şefkatsiz, hoşgörüsüz insanlarında sayısı artıyor.
 Oysa 3 günlük dünyada değer mi kalp kırmaya?
  Yiyeceklerimizi, içeceklerimizi değiştirebilirler, yapısıyla oynaya bilirler ama bizi değiştirmelerine izin vermeyelim.
 Hele ki Türk insanının güler yüzünü, misafirperverliğini gelenek göreneklere saygısını değiştirmeye izin vermeyelim.
Düşüncelerimizi kirletmelerine izin vermeyelim.
 Önümüze o kadar fazla çeşit sunulduğundan olsa gerek her şeyden korkar hale geldik bunu aşmanın yolu bana göre her okuduğumuza dinlediğimize araştırmadan inanmamak gerekiyor .
Korku çözüm değil.
Bilim adamlarının ışığında insanın kendisine doğru geleni yapması kendini tanıması ve abartıya kaçmadan her şeyi kararında yapmasının doğru bir yöntem olacağına inanıyorum.
Eskiye duyulan  özlemin nedeni, şu an yaşadığımız karmaşadan uzaklaşmak sadeliği, doğallığı yakalamak istediğimizden değil mi?