Tıpkı Ülkü Ocakları gibi partilerin, yönetimden bağımsız, bir yan kuruluşu olsa. Ne iyi olur değilmi?
Yani Ülkü Ocakları MHP’ye bağlı gibi gözükse de dışarıdan öyle algılansa da aslında öyle değildir.
Kendi genel merkezi, kendi genel başkanı olan hatta gelir giderin de özerk olan bağımsız bir kuruluştur
Merak ettim geçtiğimiz günlerde bir dostuma Ülkü Ocaklarını sordum aldığım cevap kısaca böyleydi.
Ülkü Ocaklarının o kalabalık iftar yemeği sonrasında edindiğim izlenimden dolayı araştırma gereği duydum
Yani bu tür kuruluşların yapıştırıcı bir özeliğinin olduğunu biliyorum onun için bu yazıyı yazma gereği hissettim kendimde.
Bu da nereden çıktı? Diyenleri buradan duyar gibi oluyorum. Ama ben yinede dilimin döndüğünce anlatayım
Hani MHP yerel seçimlerde hatırı sayılır bir oy aldı ya, milletvekilliği seçimine bir yıl kaldı ya
Aklında vekillik olan, hizmet edip kendinde bu hakkı gören, seçimde aldığı oya güvenen, parti içinde ne kadar kişi varsa bu yemekte bir araya geldi.
Yani geçtiğimiz günlerde Ülkü Ocaklarının iftar yemeğinde MHP tam anlamıyla gövde gösterisi yaptı. MHP’liler yemeğe katılmak için birbirleriyle yarıştı
Normal zamanlarda birbirlerinden bir selamı bile esirgeyen malum gruplar bir araya geldi. Her grubun birinci isimleri de gruplarının başında yerini aldı.
İl Başkanı, yöneticiler, ilçe başkanları, belediye başkanları, diğer kuruluşların temsilcileri ile partililer yaklaşık 1000 kişi katıldı o günkü yemeğe
Hani diyorum ki, her partinin böyle bağımsız bir yan kuruluşu olsa parti içindeki gruplar böylesi yapıştırıcı rol oynayan kuruluşlar sayesinde ayda yılda bir olsa da bir araya gelseler kötü mü olur?
Çünkü MHP ve CHP gibi ideolojik partilerde parti içindeki guruplaşmalar, hep olmuştur olmaya da devam edecektir. Gruplar öyle keskindir ki yan yana hiç gelmezler ve hiç bir şekilde bir arada olmazlar
Tek seslilik onların genlerinde hiç olmamıştır olması da mümkün değildir. Yani diktatör yönetimlere onlar hep karşı çıkmışlardır. Biat kültürü onlarda asla olmaz. Sen ben kavgası onlarda yıllardır vardır.
Onun için de kendilerini anlatmada hep zorlanırlar, her seçimde mutlaka hezimete uğrarlar. Onun adayını öteki desteklemez, ötekinin adayına diğerleri desteklemez. Destek şöyle dursun köstek bile olurlar.
Vesselam kavga hiç bitmez, parti içi gruplaşmaların önüne bir türlü geçilemez Özellikle seçim öncelerinde her grubun bir aday adayı olur. Hangi grubun aday adayı aday olursa diğerleri ne yazık ki adayın etrafından olmak yerine uzağında kalır
Her ne kadar o adayı destekliyor görünseler de yüzde 50-50 sadece şeklen orada yer alırlar, kalben çalışma yapmazlar. Hatta aleyhte bile olanlar olur ki aslında ihanet olan bu durum ne yazık ki günümüzde var olan bir durumdur. Tıpkı son seçimde yaşadıklarımız gibi.
Biraz geç oldu ama, ben yinede anlatayım..
Ülkü Ocaklarının geçtiğimiz hafta düzenlediği iftar yemeğine katıldım. Büyükçe bir açık hava düğün salonunda düzenlenen yemeğe gelenler öncelikle kapıda yöneticiler tarafından nazik bir şekilde karşılandı.
Tam kapıya yakın yerde oturduğum için gelenlerin hemen tamamını görme imkanım oldu. Yemeğe katılanların gruplar halinde gelmesi ve her gurubun önünde tanıdık bir simanın bulunması dikkatimi çekti. Mustafa Pekdoğan, İdris Karakuş, Abdullah Peköz, Köksal Tonga, Halil Öztürk, Nazmi Aşkın gibi isimler
