(Dünden Devam)
Yine bizzat başımdan geçen bir olayda, 2004 yılında Balışeyh?te arabamın camı kırılarak içinden çantalarım çalınmış, soruşturmayı yürüten dönemin Jandarma Karakol komutanı ise Balışeyh?e dair o acı cevabı yüzüme bir tokat gibi vurmuştur: ?Yapanlar biliniyor, ama bulunmaz!..? Böyle giderse, bir kasaba büyüklüğündeki, halkının ve köylerinin tamamı Türkmen olan bu şirin ilçemizin on yıl sonrasını varın siz düşünün!..
Son günlerde de Muğla Üniversitesi?nde uygulamaya konulan tahrik edici ve bölücü davranışlar da, turizm merkezlerine ve üniversitelere yönelik ?ele geçirme? hedefinin bir parçasıdır. Düşünmek gerek, neden Muğla?..
***
Ben kimseyi ötekileştirme ya da bölme taraftarı değilim. Ancak birileri ülkemin huzurunun kaçırılması ve bölünmesi için uğraşırsa işte o zaman taraf olurum.
Zaten benim sözüm alnının teriyle ekmeğini kazanan; dürüst ve düzgün insanlara değil!
Yüzyıllardır aynı toprakları paylaşan ve Türkiye Cumhuriyetinin kuruluş felsefesinde; ?Türkiye Cumhuriyeti?ni kuran halka Türk Milleti denir? sözüyle manasını bulan bu toprakların sevdalısı olan herkesle ben bir bütünüm. Ancak, Kerkük ya da Mersin fark etmez, benim olan, benden olan insanların yaşadığı yerlerde hâkimiyet mücadelesine girişenlere de taviz vermem mümkün değil.
Sonuç olarak, kimseye verilecek bir karış toprağımız da yoktur; Kerkük, Musul, Telafer, Süleymaniye gibi şehirlerin bizim için Türkiye?deki herhangi bir şehirden farkı da yoktur.
Hiç kimse düşman kazanma heveslisi değildir.
Yeter ki herkes haddini bilsin!
