1925’te kendi halinde bir köy iken
Ülkenin orta yerinde
Güvenli
Arazisi uygun
Ulaşımı kolay diye Askeri Silah Fabrikaları kurulan…
O andan itibaren kaderi değişen
Birkaç yıl içinde belediye haline gelen
50’lerde nüfusu100 binlere dayanan…
1989’da Türkiye’nin en büyük ilçesi iken il yapılan
Ama il yapıldıktan sonra damla damla eriyen
Her geçen gün küçülen
Yatırım gelmesini bırakın, olanların da uzaklaştığı
Nüfusun her geçen gün azaldığı…
Silahla, barutla, envai çeşit bombayla, mermiyle, petrolle koyun koyuna yatmaya alışan
Ama fabrikalarında, silah depolarında meydana gelen her patlamanın ardından bir parçası sökülüp götürülen
Buna rağmen isyan etmeyen
Buna rağmen asiliğe, anarşiye meyletmeyen
Kendi halinde
Hamdı da şükrü de fazlasıyla eden
Vatansever
Milliyetçi
Dindar
Sıcakkanlı insanların memleketi…
Caaaanımmmm Kırıkkale’m…
Sen ki,
Bu ülkeye, bu devlete Atatürk’ün yadigârısın, emanetisin, mirasısın…
Sen ki,
“Kırıkkale’m, Kırıkkale’m
Kâğıt yırtık, kırık kalem
Türk’ün boynu bükük ama
Umut sende Kırıkkale’m…”
Diyen Gümüşhaneli merhum üstat Dilaver Cebeci’nin kendisine memleket edindiğisin…
Eğer bugün sen ülkenin gururu olacak Milli Piyade Tüfeğinin bu şehirde üretilmesi için sesini çıkarmaz, inisiyatifini kullanmaz, fikrini beyan etmezsen,
Bu şehri sana emanet edenlere,
Ve 90 yıllık bu şehre ihanet etmiş sayılırsın!
Bugün MPT giderse, yarın senin adını verdiğin KIRIKKALE’n de gider
Öbür gün babanın, amcanın, evladının rızkını kazandığı MKE de gider!
Bugün MPT’nin gidişine itiraz etmezsen
Yarın MKE’n giderken el bile sallayamazsın!
Ey Kırıkkaleli,
“Ne var canım, bir tüfek değil mi?” diye düşünme!
Tüfeğine sahip çık
MKE’ne sahip çık!
Emin ol ki,
Bugün elinden MPT’ni alan yarın MKE’ni de alır!
