Malum, yaz sezonu düğünlerin en yoğun olduğu aylar. Herkes gibi bende zaman zaman değişik düğün salonlarında düğünlere katılıyorum.En son katıldığım bir düğünden örnek vererek niye –Düğün Salonu Cinayeti- dediğimi belirteyim.
Güya düğün salonu.Çarşı merkezindeki küçük bir toplantı salonu kadar mekanı, düğün salonu diye vatandaşa kiraya veriyorlar.Salonun tavanı hem basık hem havasız.Klima hak getire.Tüm bunlar hadi neyse ama salondaki amfinin sesi salonun camlarını ha kırdı ha kıracak.Salonun dışına taşan ses bile insanın kulaklarını rahatsız ediyor.İçeri girdik ki aman Allah’ım amfinin sesi kulakları patlatmaya adeta and içmiş.Ve o gürültüde içeride oturan insanlar ya sarhoş olmuşlar yada Anadolu deyimiyle (ar belasına ) oturuyorlar.
Salonun orkestrası ya milleti bir an evvel salondan kaçırmak için uğraşıyor,yada bahşiş durumu kesat herhalde ki hıncını amfinin sesinden çıkarıyor.Düğün sahibi de orkestraya gidipte (Yahu kardeşim senin milletin kulağına kastın mı var ?Şu aletin ayarını biraz kıs ) demiyor. Böyle bir mekanda oturmak mümkün değildi elbette.Hemen kendimi dışarı zor attım.
Birde saloncular şimdi 10’ar kişilik masalar icat etmişler.10 kişilik masaya 5-6 kişilik servis bile koysanız arada kaynayıp gidiyor. 10 kişilik masaya kim önce gelmişse isterse 2 kişi olsun, masa onların oluyor.Sonradan gelenler sıkıyorsa otursun.O masaya oturan 2-3 kişi sandalyelere çantasını koyuyor.2-3 sandalyeye de mantosunu paltosunu koyuyor 10 kişilik masa oluyor 2 kişinin.
Düğün sahibinin belki gelenden gidenden kafası dönüyor.Kimi düğün sahibi de vurdum duymaz oluyor.Bazı düğün sahipleri de her halde; (işte düğün salonu kim nereye oturuyorsa otursun) diye düşünüyor olmalı ki salonun kapısında size usulen bir hoş geldiniz diyorlar o kadar.Siz oturacak yer bulmuşsunuz- bulamamışsınız düğün sahibini hiç ilgilendirmiyor.Oturma düzenine yardımcı olacak bir garsonda yok çok şükür.Artık oturma yeri şansınıza kalmış.Haa arabanızla bu salona gelmeye kalkmayın çünkü otopark diye bir kavram bu salonlarda yok.
Kimse kusura bakmasın.Böyle düğün sahipliği de olmaz,böyle düğün salonu işletmeciliği de olmaz.Düğünü ucuza mal etmek için verilen bayat kuruyemiş ile dökme diye tabir edilen 1-2 aylık kuru pasta rezaletini,en ucuz malzemeden şişirilmiş sözde yaş pastayı saymıyorum bile.Düğün sahibinin kolay kolay ve isteyerek misafirlerine bozuk ve bayat pasta ve kuruyemiş ikram edilmesini isteyeceğini düşünmek istemiyorum.Ama düğün salonlarında bu yazdığım konularla sizlerde sıkça karşılaşıyorsunuzdur herhalde.
Düğün salonu ucuz olunca böyle oluyor da pahalı olunca çok mu farklı oluyor derseniz orada da başka başka fecaatle karşılaşıyorsunuz.
İşletmeci düğün salonunun tavanına 15-20 tane büyük avize asmış salon ışıl ışıl parlıyor.İyi güzel.Ama servis yapan elemanların elleri cebinde tavırları meyhane garsonundan biraz daha iyi.Bana senin tavandaki 20 tane avizen lazım değil.Bana misafirlere ikram edeceğin kaliteli malzeme ve güler yüzlü hizmet lazım.Garsonlar servisi açtıktan sonra köşe bucak kaçmayacak.Kapıdan gelen misafirleri takip edecek, masalara oturmalarına yardımcı olacak ve masada ikramlardan eksik olan varsa hemen tamamlayacak.Düğün sahibi en başından salon sahibine ve orkestraya anlaştığı bir ücreti ödüyor zaten.
Düğünün her dakikasında garson,kameraman,fotoğrafçı,pastacı ve özelliklede orkestra elemanları düğün sahibinin elini cebine daldırıp tomar tomar para dağıtmasını beklemeyecek. Salon işletmecisi ve çalışanları, düğün sahibini dağ başında yolda kalmış çaresiz biri gibi,yolunacak kaz gibi görmeyecek.(Yarın salonlara ulaşım sorunuyla devam…)
