Kaç zamandır merakındaydım da bir türlü fırsat bulamamıştım Dinek Dağı?nın zirvesine tırmanmanın, oradan Kırıkkale?yi seyretmenin?
Her düğünde davulcuya ?hele bi Dineğe çık da in? derken, zurnanın nağmesi, davulun temposu bugün yaşadığım duyguları anlatıyormuş da, anlayamamışım bugüne kadar.
***
Yaklaşık üç yüz kişilik kafileyle Beyobası?nı ve Dağeldeleği köylerini geçtikten sonra zirveye bin iki yüz metre kala hazırlanan toplanma noktasında yakılan kamp ateşinin ardından başlayan yürüyüş, tam anlamıyla 7?den 70?e üç yüz kişiyi bir araya getirdi.
Ailece katılanlardan, iki yaşındaki çocuğuyla gelene; yetmiş yaşındaki ?Ziya Dayı?dan Polis Meslek Yüksekokulu?nun tığı gibi delikanlılarına kadar bayan erkek, genç yaşlı demeden yüzlerce insanı birlikteydik.
***
Dinek Dağı?nın hemen arkasındaki Mehmetbeyobası köyünden olmama rağmen, küçük yaşlarda Kuşburnu Yaylası üzerinden Gâvur Kalesine tırmanma denemelerimiz haricinde dağın zirvesini bu yaşıma kadar hiç görmemiş olmam beni çok üzdü.
Çok yüksek olmamasına rağmen, botlarımızın batacağı kalınlıktaki kar üzerinde yürümenin zevki bambaşkaydı.
Takvimler 10 aralık tarihini göstermesine rağmen güneş, tüm davetkarlığıyla parıldıyor, hepimize gülücük saçıyordu.
İnanın hava o soğukluğuna rağmen Kırıkkale merkezden daha sıcaktı.
Belki yürümemizin ve terlememizin etkisiyle daha sıcak hissetmiş olabiliriz ama zirve haricinde en ufak bir üşüme hissettiğimi de belirtmem gerek?
***
Bu arada, yürüyenler arasında programın organizatörü olan Kale Dağcılık Kulübü yöneticileriyle sohbet etme fırsatı da buldum. Dağ yürüyüşlerinin ne kadar eğlenceli olduğundan, bu yürüyüşler sırasında tek rakibin insanın bizzat kendisi ve kendi performansı olduğundan bahsettiler. Tabi kulübün yöneticileri arasında liseden arkadaşım, şu anda da Tarih öğretmenliği yapan Sinan ile olan sohbetimizin tadı ise bir başka oldu. Hem eski günler hem de dağcılık üzerine sohbete ede ede çıktık zirveye doğru.
***
Bazen kendi kendime sorardım, ?insanlar neden dağcılık gibi bir spor yaparlar, neden onca riski göze alarak yaz kış demeden binlerce metre yürürler??
Zirveye ulaşıp oradan da uçsuz bucaksız ufku seyredince cevabımı aldım, inanın?
Havanın puslu olmasına rağmen Ilgaz Dağı?nın zirvesini görebilmek; Kırıkkale?yi, Rafineriyi, Balışeyh?i ve etrafa saçılmış onca köy, kasaba ve ilçeyi bir kuş misali seyretmek bambaşka bir duyguydu.
***
Tabi bu kadar güzelliğin arasında zirvede yediğimiz poğaçanın ve özellikle de o termos çayının tadını ömrümün sonuna kadar unutabileceğimiz sanmıyorum?
