İroniler ülkesi olmak kolay değil?
Henüz kendi iş sağlığı ve geri dönüşüm politikalarımızı doğru düzgün denetleyemiyorken bir de kalkıp başka ülkelerden ithal ettiğimiz çöpleri ikiye katlıyoruz.
31 Aralık 2010´ da yapılan bir yönetmelik değişikliği ile asbest yasağı getirildi ve maddenin kullanımı endüstriden inşaata kadar tüm alanlarda kanserojen etkisi nedeniyle yasaklandı.
TMMOB raporuna göre ise 30-40 yıllık binaların büyük bölümünde asbest kullanıldı ve kentsel dönüşüm kapsamında bu yapılar yıkılırken işçiler ve çevre halk için hiçbir önlem alınmadan havaya yayılan kanserojen sağlık için bugün halen büyük bir tehlike az ediyor.
Asbestin göze batmamasının önemli bir nedeni ise zaman içinde ilerleyerek hastalık oluşturmasıdır, özellikle akciğer kanseri türü olan mezotelyoma için birikici etkisiyle büyük bir risk faktörüdür.
Asbestin yapı yıkılmadan önce arındırılması gerekir, kentsel dönüşüm yavaş yavaş ciğerlerimize dolarken önlemsiz yıkılan binaların yanından gün geçtikçe zehirlenerek yürüyüp gidiyoruz.
Şimdi ise bambaşka bir olaya bakalım, geri dönüşümdeki başarımıza(!)
İngiltere´den plastik atık alımında ilk sıraya yerleşen ülkemiz bunun ne kadarını geri dönüşüme yollayabilecek kapasiteye sahip?
Bazılarımız bunu petrolün işlenmesine harcanan paradan tasarruf ve gelir kaynağı olarak gördüğü için makul gelebilir, ne yazık ki işler öyle iç açıcı değil. Kapasitemizin çok üstünde olanı ithal etmeye devam ediyoruz ve bu işe bir dur demezsek çöp denizler gelecekte bizi bekliyor olabilir.
Her bireyin kendi adına bilinçli davranması bu işin toplum yararına çözümü için ne yazık ki yeterli değil, çevre adına yatırımların artması ve daha sert denetime tabi tutulması gereken kuruluşların varlığı başlangıç için güzel bir adım olabilir.
Temiz bir nefes, bilinçli bir tüketim ve yaşadığımız verimli toprakları küstürmemek dileğiyle?
