1 mayıs

Dünyada 136 yıldır, ülkemizde 110 yıldır kutlanıyor . Kutlamalara getirilen yasaklar , provoka edilerek çatışma ortamına dönüştürülen, hatta 1 Mayıs 1977 de taksimde CIA destekli kontra güçlerince katledilen 36 emekçi , tüm bunlar örgütlü bir toplumdan korkmanın sonuçları , Emekçilerin yüzyılık sorunları hiç değişmeden devam ediyor . En başta yoksulluk hiç peşlerini bırakmıyor . Gece gündüz çalışıyor Ancak bırakın refahı karnını dahi doyuramaz durumda , Asgari üçret 4253 tl açlık sınırı 6000 lerde yoksulluk sınırı 18000 lerde , çalışan üçretli kesimin %60 a yakını asgari üçret düzeyinde üçret almakta , gelir dağlımı bozukluğunda dünya sıralamasında üst sıradayız , işçiler emeğiyle geçinenler yeryüzünde gördüğümüz herşeyin üreticileri neden açlık sınırında taşıyor , halbuki herşeyin en iyisine layık değilmi , çöpümüzü alan , elektriğimizi üreten , petrolü işleyen , kömürü yerin bilmem kaç metre altından çıkartan , gece gündüz direksiyon sallayıp bizlere meyveyi , ekmeği , un u , şekeri taşıyan onlar değilmi , memleket te neden hep, rantçılar, avantacılar , tefeciler . İhale daleverecileri , el üstünde tutulurda , Bir çöp toplayan adamın yüzüne bakılmaz , örneğin şu mübarek ramazan günü kurulan iftar sofralarında hiç sanayide kaynakcıları göremezsiniz , onlar , oy , vergi ve asker olarak hatırlanır . Onlarda bu durumu hep kabulleniş vardır . Tüm bunları söylerken kabahatin büyüğü gene de işçinin kendisinde demek doğru olacak . Örneğin Kırıkkale cumhuriyet in kuruluşundan bugüne bir işçi kenti olmasına rağmen ilk 1 Mayıs kutlamasını 2014 yılında petrol iş sendikasının öncülüğünde, Türk metal inde desteğiyle kutlandık . Ardından bir kaç yıl daha kutlandı , sonrasında kutlamalar sonlandı . İşçileri biraya getirmeyen , gelmesinden korkan güçler , onları , siyasi, bölgecilik , tarikat- cemaat , mezhep temelinde bölerek , hak arama iradelerini ve dirençlerini Yok ediyor . Bölünen işçilerin ekmeği küçültürken , talep ve istekleri cılız kalıyor . Zaten çok az olan örgütlü işçilerde sendikaların sararması sonucunda yandaşlaşarak hükümetlere veya sermayeye üyelerinin haklarını teslim ediyor . Sonuçta işçiler nezaman siyaseti kendileri emekleri , hakları İçin yapar , birleşerek , örgütlüğünü çoğaltırlar , işte o zaman memlekette gerçek demokrasi kuralları ve kurumlarıyla yerleşir. yoksa  kendilerine verilecek inayeyi bir kul zihniyeti ile bekler durur .Dünyamızı kolaylaştıran işçi sınıfının kurtuluşu kendi ellerindedir . Kurtuluşunu tek adamdan veya bir oligarşik zümreden bekleyenler daha çok beklerler . 1 Mayıs emek ve dayanışma bayramınız kutlu olsun . Bayramınızın gerçek olacağı günlerde göreceğiz.